SmartCare Blog

In de zomer van 2012 adviseerde de commissie Klink het al eens, en eind maart van dit jaar adviseerden ook drie onderzoekers van de Erasmus Universiteit Rotterdam in hun rapport Evaluatie Zorgstelsel: reken zorg af op basis van resultaat (ofwel zorgkwaliteit) en niet op basis van verrichte handelingen. Want als artsen (mede) worden beloond of gekort voor de gezondheidswinst die ze al of niet bij patiënten weten te boeken in plaats van puur op basis van de aantallen gegeven behandelingen, dan stimuleer je hen te doen waarvoor ze zijn opgeleid: afwegen wat het beste is voor de gezondheid van hun patiënt. Daartoe is een systeem nodig om kwaliteit van de geleverde zorg te meten.

 

Het nieuwe jaar begon goed met het smartcare blog van mijn collega Edwin Kanis, over wat ik als medewerker mag verwachten van de informatievoorziening binnen mijn eigen organisatie.
Want wees eerlijk, inmiddels mag ik er toch op rekenen dat er een actueel digitaal systeem is waar alle informatie staat die ik nodig heb om mijn werk goed te kunnen doen. Voor de zorg betekent het dat ik minimaal toegang heb tot een accuraat ECD, een up to date kwaliteitssysteem en een interne omgeving waar ik mijn collega’s kan vinden, kennis kan delen én samenwerken.
De kwaliteit van de zorg is gebaat bij actuele en betrouwbare informatie die ook nog eens altijd en overal beschikbaar is. Maar is dat voldoende?

Aan mij de eer u namens het SmartCare-team veel goeds voor 2014 te wensen. Wij wensen u een efficiënte en kwalitatieve zorg toe. 2013 was voor de zorg een bewogen jaar en voor 2014 verwachten we hetzelfde, hoe is dit voor u? Stelt u zich eens het volgende voor:

Afgelopen week stapte ik in de auto en hoorde de afronding van een BNR-programma. ”Iedereen dacht dat het niet kon,...” Voor mij was de link met de zorg in Nederland direct aanwezig.

Vorige week stond ik op de eerste hulp. Een beetje ongemakkelijk voelde ik mij tussen de verzwikte enkels, gebroken benen en zwangere vrouwen, maar de dokter zei dat ik me direct moest melden in het ziekenhuis, dus doe ik dat. Na half zes kan dat alleen op de eerste hulp in een ziekenhuis. “Waar doet het pijn meneer?”, vroeg de assistente nog voor het duidelijk werd dat ik min-of-meer voor niets naar de eerste hulp was gereden door een spraakverwarring tussen de dokter en de assistente van de chirurg.

In maart van dit jaar was ik bij de HIMSS in New Orleans. Daar komen ieder jaar de nieuwe initiatieven en ontwikkelingen in de zorgsector voorbij. Ik ga er vooral heen om te zien welke ontwikkelingen succesvol zullen zijn om de duurzame kwaliteit van de zorg te verbeteren. Vermoedelijk zijn dat ook de initiatieven die parallel daaraan voor efficiencyverbetering zorgen.

Laatst was ik op een bijeenkomst bij een VVT-instelling waar ik sprak met een eerst verantwoordelijk verzorgende (EVV’er). Hij sprak vol enthousiasme over zijn werk, maar toen we verder ingingen op het thema van die ochtend, kwamen er toch diverse pijnpunten naar boven. Want hoe zit het precies met alle communicatie die een EVV-er op een dag moet verzorgen met de cliënt, de familie, de artsen, het ziekenhuis, interne collega’s?

Administratieve rompslomp bij roosterwijzigingen, te veel medicatiefouten, geen real-time inzicht in de bedbezetting, en ga zo maar door. Het is aan de orde van de dag in de meeste zorginstellingen en ziekenhuizen. Maar kan dat niet anders? Jazeker, voor veel organisaties valt er nog een behoorlijke efficiencyslag te maken. Een groot deel van de oplossing zit in een integrale informatie-architectuur in plaats van gefragmenteerde informatievoorziening.

Verbetering van kwaliteit van de zorg en kostenbesparingen zijn twee thema’s waar de zorgsector mee te kampen heeft. Bezuinigingen in de zorg leiden veelal tot snijden in de aantallen uren die medewerkers maken. Gezien het gegeven dat de personeelskosten 70 tot 80% van het budget uitmaken, is dit een voor de hand liggend scenario. Hetzelfde blijven doen op dezelfde wijze, maar met minder personeel, verhoogt echter het risico op fouten en is een gevaar voor de vereiste kwaliteitszorg. Door de verhoogde werkdruk stijgt mogelijk het ziekteverzuim, wat leidt tot nog meer werkdruk voor de niet-zieke collega’s en extra kosten door inzet van flexibele medewerkers.

Mantelzorg is voor veel zorginstellingen op dit moment ‘de heilige graal’ om op een meer efficiënte manier de groeiende zorgvraag het hoofd te bieden en tegelijk kostenbesparingen te realiseren. Want mantelzorg is tenslotte de goedkoopste manier van zorg voor een professionele instelling, nietwaar?