SmartCare Blog

In de troonrede van dit jaar heeft de Koning het woord ‘Participatiemaatschappij’ helemaal niet meer genoemd, maar dat betekent natuurlijk niet dat de achterliggende gedachte niet meer geldig is. Het kabinet spreekt nog steeds over de zorgzame samenleving waarin we naar elkaar omkijken, maar heeft ook te maken met de keiharde realiteit dat de zorgkosten de pan uitrijzen. Alle wijzigingen vanaf komend jaar zijn er dan ook op gericht mensen langer thuis te laten wonen, maar dat kan alleen als de mantelzorghulp toeneemt. Iedereen met een sociaal netwerk zal toch eerst zelf die contacten moeten aanspreken voor de benodigde hulp.

‘Leuker kunnen we het niet maken, wél makkelijker’. Het is de quote van de Belastingdienst maar ze hebben wel de daad bij het woord gevoegd door het belastingaangifte-proces te automatiseren. Burgers regelen online via één toegang al hun zaken en krijgen inzicht in de status. De Belastingdienst maakt het doen van aangifte gemakkelijker door persoonsgebonden informatie alvast in te vullen in de applicatie. Deze informatie komt uit verschillende overheidssystemen en  van banken, waarvoor dus een groot aantal koppelingen gemaakt moet worden. Op dit vlak is voor de zorgsector nog wel winst te behalen.

Een hotel met prachtige kamers, een gym, een spa, een zwembad, een filmzaal, verschillende vergaderzalen met uitzicht op zee. Een droombestemming. Maar als het op een eiland staat waar geen boot naar toegaat, maakt niemand er gebruik van. Zo is het soms ook met SharePoint. Daarom elf tips die ervoor zorgen dat ‘uw hotel’ optimaal gebruikt wordt.

Het nieuwe jaar begon goed met het smartcare blog van mijn collega Edwin Kanis, over wat ik als medewerker mag verwachten van de informatievoorziening binnen mijn eigen organisatie.
Want wees eerlijk, inmiddels mag ik er toch op rekenen dat er een actueel digitaal systeem is waar alle informatie staat die ik nodig heb om mijn werk goed te kunnen doen. Voor de zorg betekent het dat ik minimaal toegang heb tot een accuraat ECD, een up to date kwaliteitssysteem en een interne omgeving waar ik mijn collega’s kan vinden, kennis kan delen én samenwerken.
De kwaliteit van de zorg is gebaat bij actuele en betrouwbare informatie die ook nog eens altijd en overal beschikbaar is. Maar is dat voldoende?

‘Mantelzorger kan door regels niet meer zorgen’, ‘Samenleving nog niet klaar voor grotere rol mantelzorgers’, ‘Mantelzorg overkomt je, en je gaat door tot je zelf bijna erbij neervalt’. Zomaar drie titels van recente berichten. Het blijft een terugkerend onderwerp in de actualiteit, de inzet van mantelzorg in de care.

Het experiment Regelarme zorg van het ministerie van VWS is nu bijna een jaar onderweg. Sommige deelnemende instellingen zijn laaiend enthousiast, maar met Careyn is er nu ook een organisatie die afhaakt. Zij ervoeren dat regelarme zorg leidt tot lastige communicatie met financiële partners, waardoor het in sommige gevallen juist meer regels tot gevolg had, en daarmee ook meer registratiedruk (lees hier het bericht).

Twee weken geleden laaide de discussie op over het verplicht stellen van de inzet van mantelzorgers in de ouderenzorg. Een zorginstelling overlegt sinds enige tijd met de mantelzorgers van een cliënt dat ze minimaal 4 uur per maand meehelpen met taken en legt dit ook vast.

Laatst was ik op een bijeenkomst bij een VVT-instelling waar ik sprak met een eerst verantwoordelijk verzorgende (EVV’er). Hij sprak vol enthousiasme over zijn werk, maar toen we verder ingingen op het thema van die ochtend, kwamen er toch diverse pijnpunten naar boven. Want hoe zit het precies met alle communicatie die een EVV-er op een dag moet verzorgen met de cliënt, de familie, de artsen, het ziekenhuis, interne collega’s?

Als u ICT-manager een voorstel doet aan uw bestuurder voor een ICT-investering, is een veelgehoorde reactie: ‘toon eerst de voordelen maar eens aan met een degelijke business case.’ Dat is in veel gevallen makkelijker gezegd dan gedaan, want vaak worden investeringen in slimme ICT-toepassingen over verschillende assen terugverdiend. We doen graag een poging u een eindje op weg te helpen.

Sinds korte tijd maak ik van dichtbij mee wat het betekent om mantelzorger te zijn. Mijn tante is tijdelijk opgenomen in een verzorgingshuis en mijn ouders krijgen in hun rol als mantelzorgers ineens met vele verschillende disciplines te maken. Van ziekenhuisarts en verpleegkundigen naar nieuwe artsen en verzorgenden in de instelling, de geriater, de psycholoog, de huisarts niet te vergeten en natuurlijk de overige familieleden die ook graag willen weten hoe het met tante gaat. Als mantelzorger ben je bijna continu aan het communiceren met al deze betrokkenen. En dat valt niet mee, want waar loop je dan zoal tegenaan?