SmartCare Blog

Aan mij de eer u namens het SmartCare-team veel goeds voor 2014 te wensen. Wij wensen u een efficiënte en kwalitatieve zorg toe. 2013 was voor de zorg een bewogen jaar en voor 2014 verwachten we hetzelfde, hoe is dit voor u? Stelt u zich eens het volgende voor:

Vorige week stond ik op de eerste hulp. Een beetje ongemakkelijk voelde ik mij tussen de verzwikte enkels, gebroken benen en zwangere vrouwen, maar de dokter zei dat ik me direct moest melden in het ziekenhuis, dus doe ik dat. Na half zes kan dat alleen op de eerste hulp in een ziekenhuis. “Waar doet het pijn meneer?”, vroeg de assistente nog voor het duidelijk werd dat ik min-of-meer voor niets naar de eerste hulp was gereden door een spraakverwarring tussen de dokter en de assistente van de chirurg.

De punt van de rosbief

Mijn vrouw maakt al jaren met de kerst een rosbief klaar volgens familierecept. Van het grote stuk vlees die van een vierkant in een punt uitloopt wordt eerst de punt af gesneden. De rosbief wordt vervolgens in de oven gegaard en regelmatig overgoten met jus. Dan volgt er een heel proces met wijn, uien, laurier, zout, peper en wat geheime ingrediënten om een saus te bereiden van het bakvocht. Vorig jaar vroeg ik haar waarom zij bij aanvang de punt eraf snijdt. Mijn vrouw antwoordde resoluut dat dit onderdeel is van het recept. Het heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat het vlees dan aan alle kanten even gaar is, zei ze.

Sinds korte tijd maak ik van dichtbij mee wat het betekent om mantelzorger te zijn. Mijn tante is tijdelijk opgenomen in een verzorgingshuis en mijn ouders krijgen in hun rol als mantelzorgers ineens met vele verschillende disciplines te maken. Van ziekenhuisarts en verpleegkundigen naar nieuwe artsen en verzorgenden in de instelling, de geriater, de psycholoog, de huisarts niet te vergeten en natuurlijk de overige familieleden die ook graag willen weten hoe het met tante gaat. Als mantelzorger ben je bijna continu aan het communiceren met al deze betrokkenen. En dat valt niet mee, want waar loop je dan zoal tegenaan?

Mijn schoonouders zijn redelijk op leeftijd. Gezond van geest maar het lichaam kent de nodige mankementen door de ouderdom. Zij wonen op twee uur rijden van ons vandaan. Dus toen we ruim twee jaar geleden een dochtertje kregen besloten we onze omgangsvorm wat te innoveren. Ik installeerde een WLAN, we regelden een nieuwe notebook voor de grootouders en de kersverse opa kocht zelfs een smartphone. Gemiddeld zien zij hun kleindochter één keer per twee maanden. Nu konden ze hun kleindochter ook nog zien via Skype en facetime op opa’s nieuwe gadget. Het tijdsperk van digitalisering is ook voor mijn schoonouders ingeslagen en biedt enorme voordelen!