SmartCare Blog

De rol van ICT in de zorg is allang niet meer alleen ondersteunend. In toenemende mate bepaalt ICT namelijk de dienstverlening die geboden wordt door zorgverleners, of het nu gaat om thuiszorgorganisaties, revalidatie-instellingen, huisartsen of ziekenhuizen. En bij een dergelijk importantie hoort een duidelijke visie en strategie. Een taak die normaal gesproken ligt bij de Chief Information Officer (CIO). Maar waar in het bedrijfsleven de CIO reeds lang geleden zijn intrede heeft gemaakt, is de aanwezigheid van een dergelijke persoon in de zorg nu nog een unicum. Dit gaat echter veranderen, daar is geen twijfel over mogelijk.

Wie eHealth zegt, denkt vaak meteen aan patiënten die nog schoolgaand zijn of volop in het arbeidsproces zitten. Natuurlijk, deze mensen zijn gewend om met portalen te werken. Ze regelen hun bankzaken via MijnING, zien hun energieverbruik via de Nuon app en maken online een afspraak met de gemeente om hun paspoort te verlengen. Voor hen zou het net zo vanzelfsprekend zijn om via een patiëntportaal elektronisch een afspraak te plannen bij de huisarts of video in de zorg gebruiken voor een consult.

Extramuralisering, steeds zwaarder wordende intramurale doelgroepen, inkoop van zorg door nieuwe partijen, zoals gemeenten. Het stelt organisaties in de ouderenzorg (VVT) voor grote uitdagingen. Zowel voor intramurale als extramurale zorg geldt dat het steeds belangrijker wordt dat medewerkers én cliënten (inclusief hun mantelzorgers) beschikken over up-to-date informatie. Moderne Unified Collaboration-technologie in de zorg kan daar een bijdrage aan leveren

Laatst las ik een interessante blog naar aanleiding van de brief van Minister Schippers over e-Health en zorgvernieuwing. Ze vindt de ontwikkelingen op het gebied van e-Health te traag gaan. Het ministerie van VWS gaat concrete doelen stellen om de inzet van e-Health te stimuleren. Binnen vijf jaar heeft 80% van de chronisch zieken direct toegang tot bepaalde medische gegevens, kunnen chronisch zieken en kwetsbare ouderen zelfstandig thuis metingen uitvoeren, en kan iedereen die zorg en ondersteuning thuis ontvangt – desgewenst – 24 uur per dag beeldschermzorg ontvangen. Ambitieuze doelstellingen, waarbij de inzet van informatie- en communicatietechnologie onmiskenbaar is.

Recentelijk las ik in Zorgvisie het bericht over dat 7 instellingen in de GGZ het samenwerkingsverband Blended7 hebben opgericht om samen de acceptatie van e-health te versnellen door onderling content uit te wisselen. Blended therapie – waarbij er een mix is van face-to-face en online behandeling – wordt al jaren met succes toegepast in de GGZ. Toch wordt het door slechts 5 tot 10% van alle cliënten gebruikt. Het doel van Blended7 is om dit percentage in drie jaar tijd te laten groeien naar 60 à 70%. Veel hoger zal het percentage voorlopig niet worden, want online therapie is niet voor iedereen geschikt.

Heel Nederland heeft gekeken hoe onze nieuwbakken koning Willem Alexander het er vanaf bracht tijdens zijn eerste troonrede. Wat de volgende dag nog het meest bleef hangen was de mededeling dat we een participatie maatschappij moeten worden. In de media ging het over de vraag wat dat precies betekent. De een had het over een ander woord voor 'ordinair bezuinigen', de ander sprak over structurele veranderingen in onze samenleving die we al participerend te lijf moeten gaan.

Veel zorgorganisaties denken na, daarbij de klant centraal stellend, over het realiseren van een toekomstvaste gegevensopslag en uitwisseling (informatie-architectuur). Een architectuur die hen en hun ketenpartners ondersteunt bij het effectief en efficiënt omgaan met zowel operationele gegevens als tactische beslis- en stuurinformatie. Ze kijken daarbij verder dan de grenzen van de eigen organisatie en de dag van morgen. Om daarmee de kwaliteit van zorg in de regio, met veelal veel aanbieders en complexe structuur, te verbeteren.

De overheid lijkt het belang van e-health steeds beter in te zien en dit idee te omarmen. Niet alleen wordt dit uitgedragen door het ministerie, inmiddels wordt incidentele financiering steeds vaker omgezet in structurele financiering. Daarmee is weliswaar een belangrijke hobbel genomen, maar dat is slechts het begin en een randvoorwaarde.