SmartCare Blog

De juiste koers kiezen, begroten en budget toewijzen.
Afspraken maken en onderhandelingen met zorgverzekeraars.
Verantwoorden en prognosticeren.

'Big data' heeft zeker zijn introductie gedaan in zorginstellingen en ziekenhuizen. De grens tussen het gebruik van gestructureerde data en ongestructureerde data is steeds vager geworden. In potentie is deze data een ware goudmijn voor de organisatie en deze data wordt steeds vaker en intensiever gebruikt.

Business Intelligence (BI) in de zorg staat op de drempel van een aantal belangrijke veranderingen. Veranderingen die leiden tot duidelijk merkbare verbeteringen in de zorg voor degene die er –bewust of onbewust- gebruik van maken. Daar waar BI tot voor kort ‘verzandde’ in onpersoonlijke, aspecifieke en retrospectieve overzichten; zien we, mede door de voortschrijdende ‘app-ification*’ , BI daadwerkelijk haar belofte inlossen van actie- en toekomstgerichtheid.

Ook in het zorgdomein doet ‘Big Data’ opgeld. De hoeveelheid gegenereerde en opgeslagen data explodeert, deze stroomt steeds veelvuldiger en sneller door en tussen zorgorganisaties. Deze data is voor een groot gedeelte ongestructureerd en heeft een soms wisselende betrouwbaarheid. Voorbeelden zijn elektronische patiëntendossiers, medische beelden, patiëntinformatie en zorginformatie, intelligente meters, zorgportalen en social media, et cetera.

Een ziekenhuis in Noord Holland verwacht meer dan 200 medewerkers te moeten ontslaan en sluit gedwongen ontslagen niet uit, een gelijksoortig  bericht stond in de krant over een ziekenhuis in de provincie Utrecht. En de verwachting is dat nog meer ziekenhuizen met dit soort berichten gaan komen. Bezuinigingen in de zorg worden bij meerdere instellingen ingezet en  er wordt gewerkt aan sociale plannen. De productie is namelijk tegengevallen. Plotseling is de groei in behandelingen na tientallen jaren gestagneerd en zelfs gedaald. Door niemand verwacht, eenieder is verrast.

Ik zat afgelopen zomervakantie met mijn dochter op schoot in de wachtruimte van het lokale ziekenhuis. De hele wachtruimte keek en wees naar mijn dochter omdat ze van top tot teen onder de enorme waterpokken zat. Een verpleegkundige zag het en ondernam meteen actie door ons even apart te zetten in een lege wachtruimte. Toen ik op het punt stond dit te melden aan mijn vrienden en bekenden op Facebook en Twitter, kwam de kinderarts binnen wandelen. Derhalve gaf ik dit compliment “real life” aan de arts en hoop maar dat deze de boodschap overbrengt.

In het afgelopen maand gesloten Zorgakkoord is afgesproken dat er een miljard euro gerealiseerd moet worden aan zorgbezuinigingen. De afspraken die daarin gemaakt zijn, vind ik boterzacht. Bovendien blijft de zorgsector een vreemdsoortige hybride vorm van marktwerking en overheidssturing. De overheid stuurt, maar legt de risico’s neer bij de zorgverzekeraars, die – naar het zich laat aanzien – geen andere besparingsweg vinden dan een maximering van het aantal behandelingen per ziekenhuis. De vraag is of we daar veel mee opschieten?

Nu we zo’n 1,5 jaar voor de meest ingrijpende hervorming van de zorg van de laatste decennia staan, wordt er door beleidsbepalers, gemeenten en zorginstellingen veel gepraat over dit onderwerp. Kenmerkend hiervoor is dat dit vaak bespiegelingen zijn op macro economisch niveau. De echte consequenties voor de stakeholders blijven in deze gesprekken en artikelen vaak onderbelicht. Ook de politiek raakt de kern in mijn ogen niet, getuige ook het recente Kamerdebat waarin de staatssecretaris de plannen verdedigde.

Op dit moment zit ik met de collega’s Jos van Anraad en Martin Dat op de HIMSS13. Dat is een jaarlijks terugkerend evenement over Zorg en ICT met de opkomende veranderingen, ontwikkelingen en visies binnen dit domein en hoe zorginstellingen en leveranciers van ZorgICT daarmee omgegaan zijn en om willen gaan. Doordat wij hier nu zitten mis ik mijn dagelijkse portie arbeidsvitaminen in de vorm van de Nederlandse radio. Ik hoor in Nederland in de auto dagelijks: ‘rendementen uit het verleden, bieden geen garantie voor de toekomst.’