SmartCare Blog

Gaat u nog wel eens naar de markt op zaterdag? Gezellig en ook nostalgisch vind ik wel. Eerst een pinautomaat zoeken in de omgeving en dan met verse banknoten langs de kramen. Beetje onderhandelen over de vis, slot voor de fiets, alles voor weinig en een cover voor je iPad van slechts 5 euro. Soms kan ik er zo blij van worden en vooral wanneer de zon schijnt in het voorjaar. Op bijna elk ander moment vind ik het eigenlijk niet zo’n fijne plek. Het is er altijd te druk, waardoor ik niet kan opschieten terwijl ik haast heb. Ook mag je niet veel van de producten verwachten en serviceafhandeling stopt zodra jij je hebt omgedraaid. Als het heet is moet je wel heel vroeg zijn gegaan om nog gezond vlees, vis of fruit te krijgen. Eigenlijk is zo’n markt niet efficiënt.

Onderhandelingen met zorgverzekeraars zijn voor elk ziekenhuis ieder jaar weer een uitdaging. Het bepalen van de verkoopprijs van een zorgproduct is immers complex en tijdrovend. Niet nodig, als je het slimmer aanpakt, zo blijkt uit een samen met AMC ontwikkelde methode.

Sommige zorginstellingen richten zich meer op verbeteringen die worden meegenomen in de verschillende rankings dan dat hun aandacht uitgaat naar kwaliteitszorg. Deze verslapte aandacht voor cliëntveiligheid is het gevaar dat achter deze rankings in de zorg schuilt, of zal ik zeggen 'schijn'rankings?

Een autonome productiegroei van 2% of meer is verleden tijd voor ziekenhuizen. Voorlopig tenminste wel. Dat werd al eerder in 2012 bekend. Kranten staan immers vol met verhalen over stijgende zorgkosten, vergrijzing en als gevolg van deze combinatie een toenemende vraag naar zorg. Doordat ziekenhuizen zijn verrast door deze productiedaling, zijn ze genoodzaakt korte termijn maatregelen te nemen, met reorganisaties die snelle kostenbesparingen op moeten leveren als gevolg.

Met het toenemende belang van internet neemt ook de informatie toe. Dat geldt niet alleen voor het bedrijfsleven, maar ook voor ziekenhuizen. Van een bericht op het intranet, een aantal telefoontjes, een overvolle e-mailbox, het bijhouden van vakliteratuur, nieuwe behandel- en registratiemethoden tot een overzicht van de actuele bezettingsgraad van bedden, capaciteitsplanning en medewerkerstevredenheid. Hoe houden we al die informatie dagelijks allemaal bij?

Veel ICT-initiatieven gericht op samenwerking en ketenintegratie halen de eindstreep niet. Dat is toch verwonderlijk als u zich bedenkt hoe de toegevoegde waarde van de zorg kan verbeteren als men in staat is om meer informatie over de cliënt altijd en overal beschikbaar te hebben en deze informatie ingezet zou worden om in een versnippering van het zorgaanbod beter met elkaar samen te werken. Zowel binnen de muren van de eigen organisatie, als daarbuiten met andere ketenpartners zoals huisartsen, apotheken, fysiotherapie en zorginstellingen.