SmartCare Blog

De rol van ICT in de zorg is allang niet meer alleen ondersteunend. In toenemende mate bepaalt ICT namelijk de dienstverlening die geboden wordt door zorgverleners, of het nu gaat om thuiszorgorganisaties, revalidatie-instellingen, huisartsen of ziekenhuizen. En bij een dergelijk importantie hoort een duidelijke visie en strategie. Een taak die normaal gesproken ligt bij de Chief Information Officer (CIO). Maar waar in het bedrijfsleven de CIO reeds lang geleden zijn intrede heeft gemaakt, is de aanwezigheid van een dergelijke persoon in de zorg nu nog een unicum. Dit gaat echter veranderen, daar is geen twijfel over mogelijk.

Business Intelligence (BI) in de zorg staat op de drempel van een aantal belangrijke veranderingen. Veranderingen die leiden tot duidelijk merkbare verbeteringen in de zorg voor degene die er –bewust of onbewust- gebruik van maken. Daar waar BI tot voor kort ‘verzandde’ in onpersoonlijke, aspecifieke en retrospectieve overzichten; zien we, mede door de voortschrijdende ‘app-ification*’ , BI daadwerkelijk haar belofte inlossen van actie- en toekomstgerichtheid.

Zorginstellingen voelen de noodzaak om te bezuinigen harder dan ooit. Die zorgbezuinigingen moeten op allerlei gebieden worden gerealiseerd, ook op het terrein van ICT. Cloud computing kan daar een bijdrage aan leveren, al gelden wel enkele specifieke aandachtspunten omdat zorginstellingen per definitie te maken hebben met privacygevoelige data.

‘Mantelzorger kan door regels niet meer zorgen’, ‘Samenleving nog niet klaar voor grotere rol mantelzorgers’, ‘Mantelzorg overkomt je, en je gaat door tot je zelf bijna erbij neervalt’. Zomaar drie titels van recente berichten. Het blijft een terugkerend onderwerp in de actualiteit, de inzet van mantelzorg in de care.

Het experiment Regelarme zorg van het ministerie van VWS is nu bijna een jaar onderweg. Sommige deelnemende instellingen zijn laaiend enthousiast, maar met Careyn is er nu ook een organisatie die afhaakt. Zij ervoeren dat regelarme zorg leidt tot lastige communicatie met financiële partners, waardoor het in sommige gevallen juist meer regels tot gevolg had, en daarmee ook meer registratiedruk (lees hier het bericht).

Twee weken geleden laaide de discussie op over het verplicht stellen van de inzet van mantelzorgers in de ouderenzorg. Een zorginstelling overlegt sinds enige tijd met de mantelzorgers van een cliënt dat ze minimaal 4 uur per maand meehelpen met taken en legt dit ook vast.

In maart van dit jaar was ik bij de HIMSS in New Orleans. Daar komen ieder jaar de nieuwe initiatieven en ontwikkelingen in de zorgsector voorbij. Ik ga er vooral heen om te zien welke ontwikkelingen succesvol zullen zijn om de duurzame kwaliteit van de zorg te verbeteren. Vermoedelijk zijn dat ook de initiatieven die parallel daaraan voor efficiencyverbetering zorgen.

Het in juli door minister Schippers gesloten Zorgakkoord wordt alom gezien als een goede stap in de richting van kostenbeheersing in de zorgsector. Uiteraard zijn er ook kritische geluiden, vooral van mensen die vrezen dat het allemaal minder en soberder wordt. Of dat terecht is, vraag ik me af. Ik reken erop dat met behulp van technologie zoveel mogelijk wordt, en dat menigeen nog wel eens aangenaam verrast zou kunnen worden!

Mijn vader is van origine een elektricien en toen ik hem ooit vroeg waarom, kreeg ik het volgende antwoord: ‘Omdat ik destijds begeesterd was door het technische gegeven dat als je op een schakelaar in de muur drukte, er ergens in de kamer licht aan ging.’ Dat was in de tijd vlak na de oorlog nog iets bijzonders. Niet zo heel erg lang na dat moment volgen de technische, vooral  ICT-revoluties elkaar zo snel op dat we het tegenwoordig, heel normaal vinden dat we met een intuïtieve handbeweging  een tablet bedienen en daarmee informatie naar ons toe halen die voor ons relevant is.