Twee weken geleden laaide de discussie op over het verplicht stellen van de inzet van mantelzorgers in de ouderenzorg. Een zorginstelling overlegt sinds enige tijd met de mantelzorgers van een cliënt dat ze minimaal 4 uur per maand meehelpen met taken en legt dit ook vast.
In de huidige situatie van de ouderenzorg is het duidelijk dat mantelzorg steeds belangrijker wordt en dat de inzet van mantelzorgers binnen korte tijd echt onmisbaar zal zijn. Gebleken is dat extra aanwezigheid van familie en vrienden ervoor zorgt dat de ouderen zich beter voelen en eenzaamheid verminderd. Het komt het welzijn van de cliënten ten goede als het bestaande netwerk van contacten blijft bestaan én actief is zoals in de thuissituatie ook het geval was.
Transparantie in de zorg over wederzijdse verwachtingen noodzakelijk
Prima,dat de inzet van mantelzorgers gevraagd wordt en ook de 4 uur per maand verplicht stellen, hoeft wat mij betreft geen probleem te zijn. Maar naar mijn mening staat daar wel iets tegenover. Als u als zorginstelling op deze manier mantelzorg wilt betrekken en zelfs verplicht wil stellen dat ze een aantal uren per maand taken verrichten, dan is het belangrijk hierover duidelijkheid te geven aan alle betrokkenen. Wat verwacht u van de mantelzorger? Af en toe komen helpen met koffie schenken, een rondje wandelen of regelmatig een hele ochtend helpen bij een activiteit?
En tegelijkertijd, wat mag de mantelzorger van u als zorginstelling verwachten? Want het is niet zomaar vanzelfsprekend dat een mantelzorger tijd heeft of vrij kan maken naast een drukke baan om in te springen bij de hulp aan vader, moeder of vriend. Ook de afstand of de gezondheidstoestand van een mantelzorger zelf, maken dat het niet voor iedereen zomaar mogelijk is om deze hulpvraag in te vullen.
Naar mijn mening is er een aantal randvoorwaarden waar u aan moet voldoen om het op deze manier inrichten van de mantelzorg tot een succes te maken. Eerste voorwaarde is dat de medewerkers hiervoor open moeten staan. De mantelzorgers komen op hun terrein dus ze moeten bepaalde taken uit handen willen en kunnen geven en af en toe ook hulp durven vragen. Een ander belangrijke voorwaarde voor succes is naar mijn idee de transparantie van de werkwijze, de organisatie en alle afspraken. Het moet voor de ondersteuner duidelijk zijn met welke taken hij kan helpen, wat voor hulp daarbij nodig is en vooral wanneer hij kan bijspringen. Het moet immers ook passen in zijn eigen agenda. Kortom, de drempel moet zo laag mogelijk zijn en maximale openheid en transparantie zijn noodzakelijk.
Gebruiksvriendelijke ict in de zorg is een voorwaarde
Als zorginstelling haalt u met de mantelzorgers de buitenwereld nog meer naar binnen en voegt daarmee een extra schakel aan de zorgketen toe.
Met de mensen die deze extra schakel vormen wilt u goed communiceren. U wilt ze eenduidige informatie bieden die op maat is, actueel en interactief. Door de inzet van gebruiksvriendelijke ICT kunt u deze doelgroep maximaal bedienen.
Alle informatie is al beschikbaar binnen de organisatie, alleen moet het nu worden ontsloten voor een nieuwe doelgroep. Een doelgroep waarvan de organisatie veel verwacht, maar die daarvoor ook iets mag terugverwachten. Een enthousiast familielid dat komt helpen, wil thuis kunnen inloggen om de activiteitenkalender te bekijken zodat duidelijk is wanneer nog een helpende hand nodig is. Eén keer klikken, ‘ik ben erbij’ zorgt voor verzending van de gegevens aan zowel de inschrijver als aan de betreffende afdeling/organisator zodat duidelijk is op wie ze kunnen rekenen.
Als de familie vervolgens ook eenvoudig toegang heeft tot (delen van) de agenda van de cliënt, hebben ze gelijk inzicht in wie wanneer op bezoek komt of aanwezig is bij een activiteit.
Ik ben er van overtuigd dat de inzet van slimme en gebruiksvriendelijke ict oplossingen een belangrijke factor is om de participatie van mantelzorgers tot een succes te maken.
Heeft u naar aanleiding van deze blog vragen, opmerkingen of aanvullingen? Dan hoor ik ze graag via jacqueline.koot@imtech.nl
