SmartCare Blog

Het experiment Regelarme zorg van het ministerie van VWS is nu bijna een jaar onderweg. Sommige deelnemende instellingen zijn laaiend enthousiast, maar met Careyn is er nu ook een organisatie die afhaakt. Zij ervoeren dat regelarme zorg leidt tot lastige communicatie met financiële partners, waardoor het in sommige gevallen juist meer regels tot gevolg had, en daarmee ook meer registratiedruk (lees hier het bericht).

Wat kun je doen om regelarm werken ook écht regelarm te maken? Want regelarm of niet, je hebt informatie nodig om te kunnen sturen en om de juiste beslissingen te nemen. Hoe kun je voorkomen dat je informatie dubbel gaat vastleggen, enkel en alleen omdat het zorgkantoor of de gemeente vraagt om gegevens op een bepaalde manier aan te leveren? En hoe borg je de kwaliteit als je protocollen die jarenlang hun werk hebben gedaan ineens overboord zet?

Goede informatievoorziening is in onze ogen de basis voor regelarme zorg. Want juist als je regelarm gaat werken, hebben medewerkers op de werkvloer relevante informatie nodig. Bijvoorbeeld het medicatiedossier, informatie over complicaties die zich in het verleden hebben voorgedaan of afspraken met mantelzorgers. Regelarm werken betekent immers dat je medewerkers de verantwoordelijkheid geeft om zélf invulling te geven aan kwaliteit van zorg. Zij kunnen die verantwoordelijkheid alleen nemen als ze over tijdige, volledige en juiste informatie beschikken.

Kijk naar Buurtzorg. Er is veel gezegd en geschreven over hun aanpak met zelfsturende teams. Wat echter minder uitgebreid is belicht, is de andere kurk waar het concept op drijft: een uitstekende automatisering die ondersteunend is aan het primaire proces. Dat wil zeggen dat medewerkers precies die informatie krijgen die zij nodig hebben. Niet meer, maar zeker ook niet minder. En voor het vastleggen van informatie geldt hetzelfde: medewerkers hoeven alleen die dingen te registreren die nodig zijn om de kwaliteit van zorg op peil te houden of te verbeteren. Daar hoort uiteraard verantwoording bij over de prestaties (hoeveel zorg is daadwerkelijk aan een patiënt geleverd en komt dat overeen met de vooraf gemaakte inschatting?), maar geen ellenlange checklists of vastlegging van zaken die van geen enkele invloed zijn op de kwaliteit en kwantiteit van de te leveren zorg.

Wat Buurtzorg ook slim doet, is ICT inzetten om kennisuitwisseling tussen teams te stimuleren. Dit gebeurt op een social media-achtige wijze. Op die manier ontstaan vanzelf ongeschreven groepsnormen die uitgroeien tot een soort van Buurtzorg-standaard, zonder dat deze door de directie zijn gedefinieerd en zijn vastgelegd in duimendikke protocollen.

ICT kan ook uw organisatie helpen bij de transitie naar regelarme zorg. Niet op de Buurtzorg-manier, want iedere organisatie is anders. 1-op-1 kopiëren van dat concept zal waarschijnlijk geen succes opleveren. Maar de gedachtegang is wel te kopiëren: ontwikkel een informatie-architectuur die ervoor zorgt dat ICT faciliterend is, zodat registreren niet langer een tijdverslindende bezigheid is waar niemand op de werkvloer de toegevoegde waarde van ziet.

Meer weten?

Lees dan de whitepaper ‘Zonder ICT is de cliënt centraal een wassen neus’ of mail me: Jacqueline.Koot@imtech.nl