SmartCare Blog

Wie eHealth zegt, denkt vaak meteen aan patiënten die nog schoolgaand zijn of volop in het arbeidsproces zitten. Natuurlijk, deze mensen zijn gewend om met portalen te werken. Ze regelen hun bankzaken via MijnING, zien hun energieverbruik via de Nuon app en maken online een afspraak met de gemeente om hun paspoort te verlengen. Voor hen zou het net zo vanzelfsprekend zijn om via een patiëntportaal elektronisch een afspraak te plannen bij de huisarts of video in de zorg gebruiken voor een consult.

Digitale zorg handig bij fysieke beperkingen
Tegelijkertijd maakt deze grote groep jongeren en werkenden relatief gezien het minst gebruik van zorg. Het zijn juist de ouderen die de deur bij de huisarts plat lopen. Als ze kunnen lopen, want veel ouderen zijn slecht ter been. Velen hebben hun fiets al verkocht en autorijden is ook niet altijd meer even verantwoord. Dan is een bezoekje aan de huisarts een hele tour. Vaak moet een van de kinderen vrij nemen om zijn of haar ouder te brengen, of een buurman gaat mee.

Ik ben zo’n buurman die wel eens mijn oudere buurvrouw naar de huisarts, fysiotherapeut of pedicure brengt. Dan valt het me altijd weer op hoe bij de tijd mijn buurvrouw is. Ze heeft van haar kinderen voor haar tachtigste verjaardag een iPad gekregen. Daarop telebankiert ze en ze bestelt tegenwoordig ook al haar kleding online, omdat winkelen nu eenmaal niet zo makkelijk meer gaat als je met een rollator loopt. Ze gebruikt Facetime om te videobellen met haar kleinkinderen. Zo kan digitalisering in de zorg toch uitkomst bieden.

Waarom video in de zorg dan toch achterblijft?
Met andere woorden: ze beschikt over alle vaardigheden om via een patiëntportaal herhaalrecepten aan te vragen, een afspraak te maken, maar zelfs om een videoconsult te doen. Een ontlasting voor haarzelf en haar buurman. Ik schat in dat ze ook best graag zou willen chatten met haar diëtist en met de praktijkondersteuner (POH) bij de huisarts.

Het is voor haar soms lastig om de ouderdomssuiker goed onder controle te krijgen. Dan vraagt ze aan mij: zou ik nu een hypo of een hyper hebben? Ze wil de huisarts niet met ieder vraagje belasten omdat ze al snel van zichzelf denkt dat ze lastig is, maar een kort berichtje naar de POH zou ze waarschijnlijk wel durven. En ik weet zeker dat de POH het graag wil weten als ze zich niet goed voelt. Evenals de diëtist. Waarom is beeldbellen met haar kleinkinderen wel heel gewoon, maar moet ze wachten tot haar kwartaalafspraak bij de diëtist om dit soort vragen voor te leggen? Dat is toch eigenlijk vreemd?

Techniek is niet de uitdaging bij e-Health
Ik ben daarom blij te zien dat in de regio Utrecht hard aan de weg wordt getimmerd met eHealth door PAZIO. Wij als Axians zijn hun technologiepartner en het is geweldig leuk om langs deze weg te ervaren wat er allemaal komt kijken bij de implementatie van eHealth. Want laat duidelijk zijn: de techniek is geen uitdaging. Die is er en die wordt ook al volop in andere sectoren voor hele kritische toepassingen gebruikt. De uitdaging ligt veel meer op het vlak van interoperabiliteit van systemen, semantiek, en soms weerstand bij zorgverleners omdat ze geen tijd hebben om wat nieuws te leren.

Van aspecten als semantiek in de zorg weet ik niets, dat is het pakkie an van de zorgverleners. Maar als het gaat om techniek dan zijn wij graag een sparring partner. Bent u geïnteresseerd in dit onderwerp, neem dan zeker contact met mij op. Of lees lees het gehele artikel voor een interview met Pazio.