SmartCare Blog

Samen met mijn vrouw en dochter zijn we dit jaar op vakantie gegaan bij een Franse boer. Hij heeft een bijzondere camping opgebouwd op de laatste berg voor de stad Beziers, met slechts 11 plekken op 75 hectare grond. Een groot gedeelte van de grond is voor zijn paarden waar zijn passie zit. We waren nogal vroeg in het jaar en toen we aankwamen, was onze plek door een halve meter gras overwoekerd en het zwembad zag donkergroen van de algen. De paarden hadden echter een nieuw onderkomen en daar was al zijn tijd in gaan zitten en hij had nog geen tijd gevonden om de camping zomerklaar te maken.

Omdat we de camping al kenden van het jaar ervoor wist ik hoe het eraan toe kan gaan op de boerderij dus ik vroeg om een grasmaaier en ging aan de slag. Terwijl mijn vrouw en dochter de gemeenschappelijke keuken schoon sopten en inrichten maaide ik de hele camping. In de dagen erna maakte ik ook het zwembad schoon. Ik genoot van mijn fysieke arbeid en van de rust om mij heen. Het feit dat er nog geen andere bezoekers waren, vond ik op dat moment ook prima.

Serge, zo heet de boer, vertelde dat hij in het afgelopen jaar wat problemen had gekend en dat had ook niet meegeholpen zei hij. Na een aantal flessen wijn en een bepaalde hoeveelheid Armagnac kwam naar voren dat het leven op de berg heel leuk is in de zomer, maar in de winter is het leven op de berg grimmig en zwaar. Zijn hond was weggelopen alsmede zijn vrouw. Zijn trekkers waren stuk en zijn lievelingspaard was gestolen in de afgelopen winter. Door de eenzaamheid was hij gaan drinken en op een ochtendcontrole in het dorp werd ook nog zijn rijbewijs ingenomen.

In de dagen die volgden werkte ik aan nog wat klussen op het terrein. Het thema eenzaamheid bleef echter door mijn hoofd spelen. Hoe zou ik dat aanpakken? Die zomer is lekker maar hoe zou ik nou warm door de winter komen op zo’n berg? En in de toekomst? Serge had gezegd dat hij deze zomer op zoek ging naar een oplossing en doelde op een nieuwe vriendin. In zijn eenvoud een briljant idee. Een loyale partner om samen door zware periodes te komen. Binnen de zorgsector vormt het één van de grootste uitdagingen. Er zijn drie miljoen gepensioneerden en 1 op de 3 geeft aan zich regelmatig eenzaam te voelen en vooral in de winter. Vaak door het gemis aan een partner, relaties of relevantie.

Eenzaamheid in de zorg verdrijven door ICT-technologie?

Verleden week ben ik weer aan de slag gegaan en heb een aantal klanten gevraagd hoe zij omgaan met het thema eenzaamheid en gerelateerd daaraan het thema zorg op afstand. Wat schepte mijn verbazing, de digitale revolutie gaat onverminderd door en de zwaarste belasting op het netwerk, bij één van onze grootste zorgklanten, betrof het online ‘bingo’ spelen. Dit hebben ze zelf ontwikkeld en er zit een social media in de zorg element in. Mensen kunnen online met elkaar spelen en elkaar berichten sturen. Dit lost het probleem niet direct op maar er ontstaan wel weer nieuwe relaties bijvoorbeeld. Zo zie je hoe de veranderingen in de zorg zich beginnen uit te kristalliseren.

Zo simpel maar zo effectief. Zie ook YouTube voor enkele kleine lokalen initatieven. Daar zouden we er toch nog meer van moeten kunnen verzinnen, niet? Ik daag u uit mij uw ideeën te mailen. De beste drie publiceer ik en de nummer één gaan we daadwerkelijk uitvoeren. Voorwaarde is dat gebruiksvriendelijke en slimme ICT technieken onderdeel zijn van de oplossing tegen verlatenheid.


Deze blog is geschreven door Jos van Anraad.